Matka nie jest już synonimem bezpieczeństwa

Nie pisałam kilka dni. To chyba dlatego, że  jest pewien temat, o którym nie mogę przestać myśleć, ale musiałam najpierw zmierzyć się z nim sama. Mierzyłam się i nadal nie potrafię zrozumieć. Czego? Już spieszę wyjaśnić.

Zawsze wydawało mi się, że matka jest kimś najważniejszym dla dziecka. To osoba, do której zawsze można przyjść po pomoc, na którą można liczyć. Matka ochroni, będzie bronić w każdej sytuacji, zawsze będzie kochała. Co tu dużo mówić – niech każdy sam pomyśli z czym kojarzy mu się mama.

Tymczasem coraz częściej słyszę i czytam o kobietach, które biją lub pozwalają na bicie własnych dzieci, o kobietach, które zostawiają dzieci, bo wolą pić alkohol, swoją lekkomyślnością doprowadzają do śmierci bezbronnych kilkulatków, porzucają lub same zabijają potomstwo. Media piszą o tych kobietach „matki”. Czy słusznie?

Biologicznie – tak. To one urodziły. Tylko czy to wystarczy, żeby nazywać kogoś matką? Jeśli tak, to matka przestaje być synonimem bezpieczeństwa. Przestaje być opoką, zawsze pewnym punktem w życiu dziecka, przystanią, do której się wraca. Coraz częściej bywa największym zagrożeniem. Dlaczego tak się dzieje? Nie potrafię sobie odpowiedzieć na to pytanie…A Wy?